Archiwum 1995–2023

Psylocybina jest substancją psychoaktywną o niskiej toksyczności, zawartą w grzybach gatunku Psilocybe. Jest agonistą receptorów serotoninowych, przez co wpływa na działanie ośrodkowego układu nerwowego. Dodatkowo psylocybina wykazuje działanie regulujące aktywność obszarów mózgu odpowiedzialnych za emocje, nastrój, pamięć i naukę. Celem pracy jest przedstawienie wyników najnowszych badań nad zastosowaniem psylocybiny w leczeniu depresji, uzależnień i klasterowych bólów głowy, pochodzących z różnych, niezależnych ośrodków badawczych. Wybrane artykuły naukowe stanowią jedynie część wszystkich opublikowanych wyników, pozwalają jednak na pokazanie, że psylocybina jest substancją o wciąż niewykorzystanym potencjale terapeutycznym. W doborze prac skupiono się na konkretnych schorzeniach, takich jak depresja lekooporna oraz objawy depresji u osób terminalnie chorych, uzależnienie od nikotyny i alkoholu oraz klasterowe bóle głowy, a także na tym, aby przedstawione wyniki były jak najnowsze i pochodziły z różnych, niezależnych ośrodków badawczych. Psylocybina jest substancją, która wymaga przeprowadzenia jeszcze wielu badań, na większych grupach pacjentów, aby móc w pełni potwierdzić jej terapeutyczne działanie, ocenić bezpieczeństwo stosowania i określić długoterminowe skutki działania na organizm. Niemniej jest to substancja, której warto poświęcić więcej naukowej uwagi, mimo kontrowersji, jakie może wzbudzać jako psychodysleptyk.