Archiwum 1995–2023

Zaburzenia ruchowe są podstawowym problemem w chorobie Parkinsona (chP), mogą być one wyrazem choroby, a także objawem niepożądanym leczenia lewodopą, co znalazło odzwierciedlenie w kryteriach diagnostycznych. Wyraźna odpowiedź na lewodopę oraz występowanie fl uktuacji i dyskinez, związanych z jej stosowaniem, uznane są za typowe objawy tego schorzenia. Powstawanie zaburzeń ruchowych po lewodopie związane jest z ośrodkowym i obwodowym mechanizmem. Mechanizmy ośrodkowe obejmują progresję zwyrodnienia nigrostriatalnego, zmiany w receptorach dopaminergicznych oraz działanie lewodopy. Mechanizmy obwodowe związane są z wchłanianiem oraz metabolizmem lewodopy. Celem postępowania terapeutycznego w chP jest zmniejszanie objawów klinicznych oraz niepożądanych skutków stosowanej farmakoterapii.