Archiwum 1995–2023

Zaburzenia snu stanowią częsty problem, z którym pacjenci zgłaszają się do lekarza. Mogą one towarzyszyć wielu schorzeniom psychicznym i somatycznym lub mieć charakter pierwotny. Istnieje wiele rodzajów zaburzeń snu. Najczęściej mają one związek z zaburzeniem zasypiania i utrzymaniem ciągłości snu, a także z zaburzeniami bardziej złożonymi, jak np. parasomnie, zaburzenia oddychania i zaburzenia ruchowe związane ze snem. W poniższej pracy skoncentrowaliśmy się na zagadnieniu problemów ze snem u chorych na stwardnienie rozsiane (sclerosis multiplex, SM). Pacjenci ci częściej niż zdrowe osoby w podobnym wieku skarżą się na zaburzenia snu, a zaburzenia te zwiększają się jeszcze wraz z postępem choroby i pojawianiem się innych dolegliwości. Obniżony nastrój, przewlekłe zmęczenie, ból oraz problemy z oddawaniem moczu w istotny sposób wpływają na jakość snu u chorych z SM. Nadmierna senność i kłopoty z zasypianiem nasilają natomiast uczucie zmęczenia (stanowiące duży problem) oraz upośledzają funkcje poznawcze. Dolegliwości związane ze snem bywają jednak często pomijane w czasie wizyt lekarskich – z uwagi na to, że na pierwszy plan wysuwają się inne objawy stwardnienia rozsianego, szczególnie te powodujące niepełnosprawność ruchową. W leczenie zaburzeń snu u chorych z SM wykorzystuje się podstawowe metody stosowane w populacji ogólnej. Ważna jest w ich wypadku także odpowiednia terapia modyfikująca przebieg choroby.