Archiwum 1995–2023

Bezsenność jest ważnym problemem medycznym, a jej leczenie wymaga stosowania zarówno metod niefarmakologicznych (edukacji i psychoterapii), jak i podawania leków nasennych. Leki będące pochodnymi benzodiazepiny mogą być stosowane jako leki nasenne, jednak ich podawanie wiąże się z istotnymi ograniczeniami. Jako alternatywne leki nasenne coraz częściej są stosowane tzw. zetki, czyli niebenzodiazepinowe leki nasenne. Ich mechanizm działania farmakologicznego polega głównie na agonizmie wobec receptora GABA. Ogólnie leki te poprawiają jakość snu (ułatwiają zasypianie, zmniejszają liczbę wybudzeń nocnych i skracają ich czas oraz wydłużają czas snu). W odróżnieniu od benzodiazepin, nie mają działania przeciwlękowego, rozluźniającego mięśnie ani przeciwdrgawkowego i są lepiej tolerowane.

Eszopiklon to lek, który nie był dotychczas dostępny do leczenia bezsenności w Polsce. Jest on nie tylko skuteczny w leczeniu tego zaburzenia snu, ale dodatkowo jest dobrze tolerowany w porównaniu ze stosowaniem placebo. Może być też stosowany przed dłuższy okres niż pochodne benzodiazepiny – nie kilka tygodni, ale kilka miesięcy. Eszopiklon ułatwia zasypianie, zmniejsza liczbę wybudzeń w nocy i wydłuża sen. Sprawia także, że poprawie ulegają subiektywne odczucia pacjentów dotyczące jakości snu oraz funkcjonowania w ciągu dnia. Wykazano też jego przydatność w leczeniu bezsenności u osób starszych. Jest dość dobrze tolerowany, a najczęściej zgłaszanym objawem ubocznym jest nieprzyjemny smak w ustach.