Archiwum 1995–2023

Cel pracy. Oceniano skuteczność całkowitej deprywacji snu (total sleep deprivation, TSD) z przesunięciem fazy snu (sleep phase advance, SPA) dla potencjalizacji farmakoterapii u chorych z depresją lekooporną (treatment-resistant depression, TRD). Badano zależność między poprawą kliniczną w wyniku zastosowanego leczenia zintegrowanego a chronotypem i temperamentami afektywnymi.

Materiał i metody. Badaną grupę stanowiło 30 osób z TRD w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD n = 15) lub jednobiegunowej (ChAJ n = 15) w wieku 52 ± 12 lat (17 kobiet, 13 mężczyzn). Zastosowano TSD oraz 3-dniowe SPA (o 5, 3 i 1 godz. wcześniej). Nasilenie depresji określano przy użyciu Skali Depresji Hamiltona (Hamilton Depression Rating Scale, HDRS). Wszyscy pacjenci zostali ocenieni za pomocą Skali Ranności (Composite Scale of Morningness, CSM) oraz Skali oceny temperamentu (Temperament Evaluation of Memphis, Pisa, Paris, and San Diego Auto-questionnaire, TEMPS-A).

Wyniki. Poprawę kliniczną, zdefiniowaną jako redukcję nasilenia depresji o ≥ 50% punktacji w HDRS w porównaniu ze stanem wyjściowym, utrzymującą się do końca badania (14 dni), uzyskało 16 z 30 pacjentów z TRD. Nie stwierdzono istotnego związku między poprawą kliniczną a rodzajem chronotypu oraz temperamentami afektywnymi.

Wnioski. W przeprowadzonym badaniu TSD z SPA okazało się skuteczną metodą potencjalizacji farmakoterapii TRD u ponad połowy chorych. Związek pomiędzy chronotypem i temperamentami afektywnymi a odpowiedzią kliniczną na metody chronoterapeutyczne depresji wymaga dalszych badań.