Archiwum 1995–2023

Cel pracy. Lit uważany jest za środek z wyboru w profilaktyce nawrotów choroby afektywnej dwubiegunowej (CHAD). Poza działaniem normotymicznym wywiera efekt przeciwsamobójczy, immunomodulacyjny i neuroprotekcyjny. Wiele wskazuje jednak na to, że stosowanie litu w CHAD jest niedostateczne, przez co nie wykorzystuje się jego potencjału terapeutycznego. Wpływa na to promocja innych leków normotymicznych, zarówno I, jak i II generacji, oraz nadmierne obawy przed „toksycznością” litu. Znajduje to odzwierciedlenie w wielu krajach jako zmniejszenie przepisywania litu, kosztem innych leków normotymicznych. W niniejszym artykule oceniano zakres stosowania litu w Polsce w ostatnich latach, w kontekście innych leków normotymicznych.

Materiał i metody. Dokonano analizy danych przyjmowania litu w Polsce w latach 2004–2017, wykorzystując dane dostarczone przez Intercontinental Marketing Statistics Poland, wyrażone w wartości DOT (Days of Treatment). W celu oceny bieżącego stosowania litu w kontekście innych leków normotymicznych (walproinianów, karbamazepiny, lamotriginy, olanzapiny, kwetiapiny, aripiprazolu) porównywano liczbę recept na dany lek wystawionych dla osób z rozpoznaniem CHAD w drugim półroczu 2017 roku.

Wyniki. W siedmioleciu 2004–2010 miał miejsce nieznaczny wzrost (o 4%) stosowania litu w Polsce, natomiast w siedmioleciu 2011–2017 wzrost ten wynosił 16%. W II półroczu 2017 stosowanie walproinianów było niemal trzykrotnie większe niż litu, a kwetiapiny, olanzapiny i lamotriginy około dwukrotnie większe.

Wnioski. W ostatnich latach mamy do czynienia z niewielkim wzrostem stosowania litu w naszym kraju. Niemniej, w porównaniu z innymi lekami normotymicznymi, jego użycie można uznać jako niedostateczne. Autorzy pracy wskazują na celowość szerszego stosowania litu w profilaktyce nawrotów CHAD, zarówno jako monoterapia, jak i w skojarzeniu z innymi lekami normotymicznymi.