Archiwum 1995–2023

Cel. Obturacyjny bezdech senny (OSA) to jednostka chorobowa, której główną manifestacją są powtarzające się epizody zatrzymania oddechu (apnea) lub znacznego spłycenia oddechu (hypopnea) podczas snu. Zespół OSA jest także potencjalnie związany z różnymi problemami natury psychicznej, powszechnie zupełnie niekojarzonymi z zaburzeniami oddychania w czasie snu. Celem prezentowanej analizy była ocena związku rutynowo badanych parametrów snu ze stanem psychicznym pacjentów ocenianym testami psychometrycznymi. 

Materiał i metody. Na podstawie wyniku badania polisomnograficznego (PSG) utworzono grupę badawczą liczącą 96 chorych z rozpoznanym OSA oraz grupę kontrolną, którą stanowiło 24 pacjentów, u którychwykluczono OSA, a ich zaburzenia snu oraz nadmierna senność dzienna wynikały z innych przyczyn. Zastosowano następujące metody oceny stanu psychicznego: Epworth Sleepiness Scale (ESS), Athens Insomnia Scale (AIS), Toronto Alertness Scale (TAS), Fatigue Assessment Scale (FAS), kwestionariusz objawów hipomanii (HCL‑32), Beck Depression Inventory (BDI), Snaith-Hamilton Pleasure Scale (SHAPS). 

Wyniki. Wyniki skal TAS, FAS, HCL'32, BDI, SHAPS istotnie korelowały z ciężkością obturacyjnego bezdechu sennego. Chorzy z bezdechem ciężkim i umiarkowanym istotnie gorzej wypadali w testach psychometrycznych mierzących ryzyko zaburzeń afektywnych oraz stopnia zachowania uwagi niż badani z bezdechem łagodnym i badani z zaburzeniami snu, u których wykluczono OBS. 

Wnioski. Pacjent ze zdiagnozowanym obturacyjnym bezdechem sennym powinien zostać poddany rutynowej ocenie psychiatrycznej w celu oceny pilnościplanowanego leczenia z uwagi na znaczne ryzyko wystąpienia objawów depresyjnych.