Archiwum 1995–2023

Ceruloplazmina jest głównym białkiem biorącym udział w metabolizmie miedzi. Odgrywa również znaczącą rolę w metabolizmie żelaza. Utlenia jony Fe²⁺, umożliwiając połączenie się jonów Fe³⁺ z białkami transportującymi oraz magazynującymi – z tego względu zaliczana jest do ferroksydaz.
W wielu chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak aceruloplazminemia, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, zaobserwowano związek pomiędzy obniżonym stężeniem ceruloplazminy w surowicy i odkładaniem się jonów Fe²⁺ w różnych narządach. Wskutek zwiększonego magazynowania Fe²⁺ dochodzi do oksydacyjnego uszkodzenia komórek i apoptozy. W chorobie Wilsona natomiast zaburzony jest wewnątrzkomórkowy transport miedzi, co prowadzi do obniżenia syntezy ceruloplazminy i odkładania się miedzi w tkankach. Nie wszystkie etapy mechanizmów uszkodzenia komórek zostały dotychczas wyjaśnione, dlatego też niezbędne są dalsze badania dotyczące wolnorodnikowego uszkodzenia neuronów w tych chorobach i możliwych sposobów farmakoterapii.