Archiwum 1995–2023

Leczenie substytucyjne jest uważane za leczenie z wyboru dla większości osób uzależnionych od opioidów, a w programach tych często stosuje się różne formy oddziaływań psychoterapeutycznych i środowiskowych, choć stosunkowo rzadko są to metody oparte na zasadach społeczności terapeutycznej. W Polsce dostępność leczenia substytucyjnego jest niedostateczna, a dominującą formą są oddziaływania psychospołeczne oparte głównie na zasadach społeczności terapeutycznej. Leczenie to jest mało efektywne, m.in. ze względu na znaczne trudności utrzymywania abstynencji bez wsparcia farmakologicznego. Jedną z propozycji dostosowania się do struktury leczenia uzależnień w Polsce jest próba zwiększenia efektywności stacjonarnych programów rehabilitacyjnych przez umożliwienie części pacjentów korzystania z leczenia substytucyjnego w czasie terapii opartej na zasadach społeczności terapeutycznej.