Archiwum 1995–2023

Zaburzenia snu stanowią w obecnej chwili poważny problem medyczny i społeczny. Nieprawidłowa farmakoterapia bezsenności może być niebezpieczna dla zdrowia i nierzadko prowadzi do rozwoju lekozależności. Zidentyfikowane w wielu strukturach OUN oreksyny i ich receptory OX1R i OX2R odgrywają kluczową rolę w kontroli stanów snu i czuwania. Synteza almoreksantu, dualnego antagonisty receptorów oreksynergicznych (DORAs), stanowiła duży postęp w leczeniu dysfunkcji snu. Co szczególnie istotne, ten eksperymentalny lek, w przeciwieństwie do agonistów GABA, nie zaburzał architektury snu. Mimo szeregu zalet almoreksantu, w styczniu 2011 roku firmy farmaceutyczne wstrzymały jego dalsze badania kliniczne ze względu na niekorzystny profil tolerancji. Należy wziąć też pod uwagę, że deficyt transmisji oreksynergicznej mózgu, typowy dla narkolepsji, mógłby być korygowany zastosowaniem selektywnych agonistów receptorów oreksynergicznych.