Archiwum 1995–2023

Analiza wyników badań ostatnich lat wskazuje, że aripiprazol bywa coraz częściej stosowany nie tylko w leczeniu schizofrenii, ale także w innych chorobach i zaburzeniach psychicznych. Tematem obecnego opracowania jest omówienie aspektów psychofarmakologicznych oraz klinicznych zastosowania aripiprazolu w leczeniu: ostrego epizodu maniakalnego oraz epizodu mieszanego w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej typu pierwszego, zapobieganiu nawrotom w chorobie afektywnej dwubiegunowej, depresji w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej oraz dwubiegunowej, potencjalizacji leczenia przeciwdepresyjnego u chorych z depresją lekooporną, objawów związanych z zaburzeniem osobowości typu borderline, zaburzeń psychotycznych w przebiegu zespołów otępiennych i zespołu majaczeniowego.

U chorych na chorobę afektywną dwubiegunową wykazano działanie normotymiczne aripiprazolu w leczeniu oraz profilaktyce stanów maniakalnych. W badaniach klinicznych nie udało się natomiast wykazać działania przeciwdepresyjnego aripiprazolu stosowanego w monoterapii w leczeniu epizodu depresyjnego, ani działania zapobiegającego nawrotom depresji w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Udowodniono natomiast, że w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej, aripiprazol w leczeniu skojarzonym z lekiem przeciwdepresyjnym wpływa korzystnie na objawy depresyjne u chorych opornych na leczenie.

Udowodniono, że w grupie chorych z zaburzeniami osobowości borderline aripiprazol okazał się skuteczny w zakresie zmniejszenia nasilenia objawów lękowo-depresyjnych, gotowości do reagowania agresją oraz paranoidalnych cech myślenia. Szczególną zaletą aripiprazolu jest jego dobre bezpieczeństwo i tolerancja, które sprawia, że może on być z powodzeniem stosowany w leczeniu objawów psychotycznych w przebiegu zespołów otępiennych lub przedłużających się zaburzeń świadomości o różnej etiologii, u chorych z licznymi obciążeniami somatycznymi. Dwa ostatnie zastosowania aripiprazolu wymagają jednak potwierdzenia w badaniach obejmujących duże populacje chorych.