Archiwum 1995–2023

Podczas leczenia litem obserwuje się szereg istotnych zmian dotyczących gospodarki hormonalnej, mogących wtórnie wpływać na pogorszenie stanu psychicznego i somatycznego. Do najczęściej spotykanych należą zaburzenia funkcji tarczycy – szczególnie niedoczynność, rzadziej nadczynność gruczołu. Istotnym powikłaniem terapii litem bywa nadczynność gruczołów przytarczycznych. Obserwuje się również poważne zaburzenia metaboliczne – cukrzycę, moczówkę prostą oraz wzrost masy ciała, które częściowo związane są z zaburzeniami endokrynologicznymi. W artykule opisano najczęstsze dysfunkcje hormonalne i metaboliczne związane ze stosowaniem litu, częstość ich występowania, czynniki ryzyka oraz zasady prawidłowego monitorowania i leczenia.