Archiwum 1995–2023

Fluwoksamina jest selektywnym inhibitorem wychwytu serotoniny. Po raz pierwszy została zarejestrowana w Europie dla leczenia depresji w 1983 roku, wyprzedzając o 4 lata rejestrację fluoksetyny w USA. Liczne randomizowane badania kliniczne potwierdziły jej skuteczność w leczeniu depresji, w tym także depresji o znacznym nasileniu, jak również w profilaktyce zaburzeń afektywnych jednobiegunowych. Fluwoksamina znalazła także zastosowanie w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych oraz fobii społecznej i zaburzeń lękowych z napadami paniki. Jej przydatność w leczeniu spektrum zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych oraz jako lek pomocniczy w schizofrenii wymaga potwierdzenia w dalszych badaniach. Fluwoksamina jest na ogół lekiem dobrze tolerowanym, powoduje podobne jak inne selektywne inhibitory wychwytu serotoniny działania niepożądane, przy czym niektóre z nich np. dysfunkcje seksualne występują rzadziej. Główne interakcje farmakokinetyczne (m.in. z klozapiną) wynikają z faktu, że fluwoksamina jest silnym inhibitorem izoenzymu CYP1A2.