Postępy psychiatrii i nuerologii


ISSN 1234-8279

ISSN on-line 2449-9315 

 

MNiSW: 20

Index Copernicus 2023: 90,54

 

 

Panel redakcyjny
Zgłaszanie i recenzowanie prac online

Archiwum 1995–2023

2006, tom 22, zeszyt 1
Specjalnie dla Farmakoterapii w Psychiatrii i Neurologii

PAMIĘĆ: podstawy neurobiologiczne i możliwości wspomagania

Jerzy Vetulani1
1. Instytut Farmakologii PAN w Krakowie
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2006, 1, 7–12
Streszczenie

Pamięć jest zjawiskiem o określonym podłożu neurobiologicznym, umożliwiającym podejmowanie decyzji w oparciu o wcześniejsze doświadczenia. Jej walor przystosowawczy spowodował bardzo wczesne pojawienie się w ewolucji. Pamięć polega na tworzeniu reprezentacji otoczenia – śladów pamięciowych, czyli engramów, ich składowaniu, przywoływaniu i przetwarzaniu. Jest tworzona w trzech etapach o różnej trwałości engramu: pamięć sensoryczna (około sekundy), pamięć robocza (około 30 sekund) i pamięć trwała, z dwoma podtypami: szybko tworzona, raczej labilna, pamięć krótkotrwała (do kilku godzin) i silnie skonsolidowana pamięć długotrwała (lata i dekady). Różnego typu reprezentacje są, w zależności od ich charakteru, przechowywane bądź jako świadoma i łatwa do przekazywania, ale mogąca ulegać zatarciu pamięć deklaratywna (dalej dzielona na semantyczną, epizodyczną i – czasem dodatkowo – autobiograficzną) oraz jako działająca poza świadomością, trudna do zwerbalizowania ale bardzo trwała pamięć proceduralna. Engramy różnych typów pamięci mają różną naturę. Ślady pamięci długotrwałej są zapisane w zmianach sieci neuronalnych, wywołanych tworzeniem nowych białek po aktywacji ekspresji odpowiednich genów, do której dochodzi po pobudzeniu neuronów w wyniku równoczesnego uwalniania glutaminianu i uwalniania neuroprzekaźników monoamiowych, co prowadzi do fosforylacji i uaktywnienia białek promotorowych sterujących aktywnością genomu. Powstałe engramy posiadają pewną lokalizacją w korze mózgowej, ale są dostatecznie rozproszone, aby mogły przeżyć utratę wielu neuronów. W mózgu ssaków istnieją trzy komplementarne, przenikające się systemy pamięci, których centrum stanowią hipokamp, prążkowie oraz zespół jąder migdałowatych, sterujące odpowiednio pamięcią przestrzenną i deklaratywną, motoryczną oraz emocjonalną. Dzięki badaniom modeli zwierzęcych wykryto molekularne i biochemiczne aspekty tworzenia engramu. Znajomość ich pozwala proponować nowe metody farmakologiczne leczenia patologicznych deficytów poznawczych i usprawniania pamięci osób zdrowych.

Adres do korespondencji
Instytut Farmakologii PAN,
ul. Smętna 12, 31-343 Kraków,
tel. 0126623232, fax 0126374500,
e-mail: [email]nfvetula@cyf-kr.edu.pl[/email]
Dodałeś przedmiot do koszyka
Przywróć hasło
Koszyk (0)
Brak produktów w koszyku
Suma częściowa
0,00 zł
Przejdź do kasy
Rozmiar czcionki
Kontrast
Podkreślone linki