Archiwum 1995–2023

Zmęczenie można zdefiniować jako subiektywnie odczuwany brak energii względnie uczucie wyczerpania. U około 70% chorych zmęczenie podawane jest jako jeden z trzech dominujących objawów chorobowych, a u części chorych jako główny objaw. Zmęczenie może być uogólnione względnie lokalne (ograniczone). Ulega nasileniu pod wpływem stresu, depresji, przedłużonej aktywności ruchowej, a także ciepła, poważnie wpływając na codzienną aktywność chorych, ich życie rodzinne i społeczne. Poprawa następuje po odpoczynku i śnie. Istnieje związek między zmęczeniem chorych na SM a dysfunkcją kory czołowej i jąder podstawy. W patogenezie odgrywają też rolę czynniki immunologiczne oraz zaburzenia neurotransmisji. W terapii farmakologicznej korzystny efekt uzyskano przy pomocy amantadyny, modafinilu, leków przeciwdepresyjnych. Poprawę przynosi rehabilitacja, psychoterapia i wsparcie emocjonalne.