- Strona główna
- >
- Archiwum
- >
- zeszyt 4
- >
- Enancjomery i ich rola w psychofarmakologii na przykładzie escitalopramu
Archiwum 1995–2023
2003, tom 19, zeszyt 4
Artykuł
Enancjomery i ich rola w psychofarmakologii na przykładzie escitalopramu
Małgorzata Zienowicz1,
Aleksandra Wisłowska1,
Danuta Turzyńska2,
Adam Płaźnik1,2
1. Katedra i Zakład Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Akademii Medycznej w Warszawie
2. Zakład Neurochemii Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2003, 4, 71-83
Słowa kluczowe: chiralność, enancjomery, SSRI, escitalopram, R-citalopram, depresja, lęk
Streszczenie
W artykule omówiono znaczenie zjawiska chiralności we współczesnej farmakologii. Opisano odmienności dotyczące farmakodynamiki, farmakokinetyki, skuteczności i profilu działań niepożądanych poszczególnych enancjomerów przykładowych leków, z uwzględnieniem preparatów stosowanych w psychofarmakologii, na przykładzie escitalopramu (enancjomer S citalopramu). Escitalopram, najbardziej selektywny spośród dostępnych obecnie SSRI, został zarejestrowany w 2001 r. do leczenia depresji i lęku napadowego. W pracy opisano mechanizm działania związku oraz jego profil farmakokinetyczny. Przedstawiono również wyniki badań przedklinicznych oraz klinicznych, wskazujących na działanie przeciwdepresyjne escitalopramu.