- Strona główna
- >
- Archiwum
- >
- zeszyt 3
- >
- Amantadyna i jej pochodne – leki o wielu możliwościach?
Archiwum 1995–2023
1997, tom 13, zeszyt 3
Artykuł
Amantadyna i jej pochodne – leki o wielu możliwościach?
Jerzy Maj1,
Wojciech Danysz2
1. Instytut Farmakologii PAN, Kraków
2. Zakład Farmakologii, Merz+Co., Frankfurt n. Menem
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 1997, 3, 24-39
Streszczenie
Amantadyna, lek przeciwparkinsonowski i przeciwwirusowy oraz memantyna, lek przeciwspastyczny, są pochodnymi adamantanu, stosowanymi od szeregu lat. Ich złożone działanie farmakologiczne wiązane było przez długi czas głównie z aktywacją ośrodkowego układu dopaminowego. Odkrycia ostatnich lat wykazały, że są one niekompetetywnymi antagonistami receptorów NMDA (kwasu N-metylo-D-asparginowego), jednego z grupy receptorów układu glutaminowego. Autorzy przedstawiają poglądy na mechanizm działania farmakologicznego obu leków i nowe dane kliniczne wskazujące na możliwości ich znacznie szerszego stosowania, m.in. w chorobach neurodegeneracyjnych i otępieniach.