- Strona główna
- >
- Archiwum
- >
- zeszyt 1
- >
- Czynniki związane ze skutecznością moklobemidu w depresji endogennej w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej
Archiwum 1995–2023
Czynniki związane ze skutecznością moklobemidu w depresji endogennej w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej
W niniejszej pracy badano czynniki związane ze skutecznością 6-tygodniowego stosowania moklobemidu w dawce 300-600 mg/dobę u 75 chorych z zespołem depresyjnym w przebiegu choroby afektywnej jednobiegunowej. Nieco większy odsetek popraw obserwowano w grupie mężczyzn w porównaniu z kobietami, w grupie chorych o mniejszym nasileniu depresji i w grupie osób leczonych ambulatoryjnie w porównaniu z hospitalizowanymi; różnice te nie osiągnęły jednak poziomu istotności statystycznej. Moklobemid wykazywał podobną skuteczność u chorych, u których stanowił on pierwszy bądź kolejny lek w fazie depresyjnej, co może sugerować jego przydatność w depresjach lekoopornych. W grupie osób z dobrym wynikiem terapeutycznym moklobemidu stwierdzono tendencję do wyższych poziomów kortyzolu w trakcie testu deksametazonowego.