2023 zeszyt 1

Powrót do zeszytu

Tom 39, zeszyt 1

Artykuł poglądowy

Sześćdziesiąt lat historii mechanizmu dopaminergicznego leków przeciwpsychotycznych

Janusz Rybakowski1
1. Klinika Psychiatrii Dorosłych, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu, Poznań, Polska
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii 2023, 39 (1): 9-17
Data publikacji: 07-07-2023
DOI: https://doi.org/10.5114/fpn.2023.127421
Słowa kluczowe: leki przeciwpsychotyczne, układ dopaminergiczny, receptory dopaminergiczne, trzy generacje leków przeciwpsychotycznych

Streszczenie

Cel. Przedstawienie sześćdziesięcioletniej historii badań nad rolą układu dopaminergicznego w mechanizmie działania leków przeciwpsychotycznych.

Przegląd piśmiennictwa. Sześćdziesiąt lat temu ukazał się artykuł sugerujący, że w mechanizmie działania leków neuroleptycznych (przeciwpsychotycznych) istotne znaczenie ma układ dopaminergiczny. Głównym autorem pracy był szwedzki farmakolog Arvid Carlsson, który za badania nad rolą patogenetyczną i terapeutyczną układu dopaminergicznego otrzymał w 2000 roku Nagrodę Nobla. W pierwszej części niniejszej pracy omówiono sylwetkę tego badacza. Następnie przedstawiono rozwój teorii dopaminergicznej działania leków przeciwpsychotycznych. Nakreślono koncepcję blokowania receptorów dopaminergicznych oraz uznania receptorów dopaminergicznych D2 jako głównego obiektu działania tych leków. Dalej przedstawiono nowy kierunek rozwoju, jakim było wynalezienie środków będących częściowymi agonistami receptora dopaminergicznego D2. Wpływ na układ dopaminergiczny, jak również interakcja z innymi systemami neuroprzekaźnikowymi pozwalają na wyodrębnienie trzech generacji leków przeciwpsychotycznych. Podstawowym mechanizmem działania leków I generacji jest blokowanie receptorów dopaminergicznych D2. Mechanizmem działania leków II generacji jest ponadto – obok tego pierwszego – blokowanie receptorów serotoninergicznych 5-HT2. Do leków III generacji zalicza się środki charakteryzujące się częściowym agonizmem wobec receptorów dopaminergicznych D2, a także działaniem na receptory dopaminergiczne D3 oraz na receptory serotoninergiczne 5-HT1A oraz 5-HT7. Te trzy grupy leków wykazują też różnice w zakresie spektrum terapeutycznego – obejmującego obok leczniczego wpływu na poszczególne domeny schizofrenii również terapeutyczne działanie w innych zaburzeniach psychicznych, głównie w chorobie afektywnej dwubiegunowej.

Wnioski. Wpływ na układ dopaminergiczny stanowi główny mechanizm terapeutycznego działania leków przeciwpsychotycznych. Dotychczasowe sugestie mówiące o możliwości efektu przeciwpsychotycznego poprzez dominujący wpływ na inne układy neuroprzekaźnikowe (glutaminergiczny, serotoninergiczny, cholinergiczny) nie zostały jak dotychczas w pełni potwierdzone.

Adres do korespondencji:
Prof. dr hab. Janusz Rybakowski
Poznan University of Medical Sciences
Department of Adult Psychiatry
27/33 Szpitalna Str., 60-572 Poznań, Poland
email: janusz.rybakowski@gmail.com