Streszczenie
Choroba afektywna dwubiegunowa (CHAD) jest schorzeniem przewlekłym, wymagającym stałego leczenia lekami normotymicznymi. Terapia farmakologiczna zawsze obarczona jest ryzykiem działań niepożądanych zastosowanych leków, a wystąpienie objawów ubocznych przekłada się na gorsze funkcjonowanie chorego, niezależnie od istniejących zaburzeń wynikających z choroby. Wśród potencjalnie możliwych problemów powstałych na skutek farmakoterapii szczególną uwagę zwraca pogorszenie funkcji poznawczych pacjentów, utrudniające im prowadzenie pojazdu, obsługę maszyn czy pracę na wysokości. Lekarze psychiatrzy najczęściej w swojej pracy spotykają się z wątpliwościami dotyczącymi pierwszego problemu, tj. kierowania pojazdami przez pacjentów podczas stosowania zaleconych leków. Spora część chorych posiada prawo jazdy i niezależnie od farmakoterapii chce korzystać z samochodu. Taka sytuacja zmusza lekarza do zastanowienia się nad bezpieczeństwem prowadzenia pojazdu przez pacjenta przy potencjalnie występujących objawach ubocznych stosowanych leków. Problem ten regularnie wraca i mimo przeprowadzenia kilku badań nie został w pełni rozwiązany. W większości charakterystyk produktów leczniczych nie ma wyraźnych zaleceń do przyzwolenia lub zakazu kierowania pojazdem podczas farmakoterapii danym preparatem. Zazwyczaj zostawia się tę decyzję lekarzowi, który niestety obecnie nie dysponuje przekonującymi dowodami na słuszność którejkolwiek decyzji w tej sprawie. Z pomocą mogą przyjść pewne wytyczne opracowane przez międzynarodowe organizacje (ICADTS, DRUID). W niniejszym opracowaniu przedstawiono wyniki niektórych badań, aktualne zalecenia medyczne i regulacje prawne związane z bezpieczeństwem prowadzenia pojazdu podczas stosowania leków normotymicznych.