2014 zeszyt 3-4

Powrót do zeszytu

Tom 23, zeszyt 3-4

Artykuł oryginalny

Ocena skuteczności i tolerancji preparatu Aciprex (escitalopram) w ambulatoryjnym leczeniu zespołów depresyjnych lub lękowych

Jan Jaracz1, Janusz Rybakowski1
1. Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Klinika Psychiatrii Dorosłych oraz Zakład Genetyki w Psychiatrii
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2014, 3–4, 153–158
Słowa kluczowe: escitalopram, epizod depresji, zaburzenia lękowe, skuteczność, tolerancja

Streszczenie

Wstęp. Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) należą do leków najczęściej stosowanych w terapii depresji i zaburzeń lękowych. Escitalopram jest najbardziej selektywnym inhibitorem wychwytu serotoniny o potwierdzonej skuteczności i dobrej tolerancji. Celem przeprowadzonych badań była ocena skuteczności i tolerancji preparatu Aciprex w ambulatoryjnym leczeniu zespołów depresyjnych i lękowych.
Materiał i metoda. Do badania zaproszono 234 lekarzy, którzy w przypadku stwierdzenia wskazań klinicznych stosowali escitalopram (Aciprex) u chorych z rozpoznaniem epizodu depresyjnego lub zaburzeń lękowych w dawce 10–20 mg przez okres 8 tygodni. Nasilenie objawów oceniane było przy pomocy skali ogólnego wrażenia klinicznego CGI-S (Clinical Global Impression Severity scale), natomiast ich wpływ na rożne aspekty funkcjonowania chorego oceniano przy pomocy numerycznej skali samooceny NRS (Numeric Rating Scale). Oceny dokonywano przed rozpoczęciem leczenia, oraz podczas wizyt kontrolnych po 4 i 8 tygodniu, podczas których zastosowano także skalę ogólnego wrażenia klinicznego- poprawa (Clinical Global Impression – Improvement scale, CGI-I).
Wyniki. Do badania włączono 3986 chorych, z czego 43% stanowili chorzy z epizodem depresji w przebiegu zaburzeń depresyjnych nawracających, 25% z pierwszym epizodem depresji, a u pozostałych rozpoznawano zaburzenia lękowe (lęk napadowy, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, fobia społeczna). Ocena za pomocą skali CGI-I dokonana przez lekarzy wykazała u badanych chorych istotne zmniejszenie nasilenia objawów depresji i zaburzeń lękowych. W ocenie chorych na depresję i zaburzenia lękowe w czasie leczenia Aciprexem nastąpiło istotne zmniejszenie negatywnego wpływu choroby na aktywność, wykonywanie zwykłych czynności, sen oraz ogólną jakość życia. Zmniejszył się także negatywny wpływ na relacje z ludźmi. Działania niepożądane, głownie ze strony przewodu pokarmowego i układu nerwowego, wystąpiły u ok. 5% badanych i u 2/3 miały najczęściej nasilenie łagodne. Jedynie u 13 pacjentów były one powodem odstawienia leku.
Wnioski. Stosowanie Aciprexu przez 8 tygodni spowodowało istotne zmniejszenie nasilenia objawów depresji oraz zaburzeń lękowych, a także zmniejszyło ich negatywny wpływ na rożne aspekty funkcjonowania leczonych pacjentów. Aciprex był na ogół dobrze tolerowany, a objawy niepożądane, typowe dla leków hamujących wychwyt zwrotny serotoniny, wystąpiły u mniej niż 5% badanych pacjentów.

Adres do korespondencji:
dr hab., prof. nadzw. Jan Jaracz
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Klinika Psychiatrii Dorosłych
ul. Szpitalna 27/33, 60-572 Poznań, Poland
e-mail: jjjaracz@gmail.com
tel.: 603 110 639