2011 zeszyt 2

Powrót do zeszytu

Tom 27, zeszyt 2

Artykuł poglądowy

Topiramat, lek przeciwpadaczkowy II generacji – nowe możliwości zastosowania terapeutycznego

Adrianna Grzesiak1, Jadwiga Zalewska-Kaszubska1
1. Zakład Farmakodynamiki Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2011, 2, 67-74
Słowa kluczowe: topiramat, migrena, uzależnienia, zaburzenia odżywiania, ból neuropatyczny, drżenie samoistne

Streszczenie

Topiramat jest lekiem przeciwpadaczkowym II generacji, wykazującym szeroki zakres działania przeciwdrgawkowego zarówno w modelach eksperymentalnych jak i klinicznych. Wykazuje wielokierunkowy mechanizm działania przeciwdrgawkowego, co może tłumaczyć jego wysoką skuteczność. Przede wszystkim zwiększa aktywność receptora GABA-A, blokuje receptory dla pobudzających aminokwasów typu AMPA i kainowe, przy braku wpływu na receptory NMDA oraz napięciowo-zależne kanały sodowe. Ponadto hamuje kanały wapniowe typu L oraz ogranicza uwalnianie wtórnych przekaźników zależnych od wapnia, pobudza kanały potasowe i słabo hamuje kilka izoenzymów anhydrazy węglanowej. Obecnie zatwierdzonym wskazaniem dla topiramatu oprócz padaczki jest profilaktyka migreny u dorosłych. Wielokierunkowy mechanizm działania topiramatu może tłumaczyć jego skuteczność także w innych jednostkach chorobowych. Liczne badania kliniczne potwierdzają możliwość jego wykorzystania w uzależnieniach, zaburzeniach odżywiania, bólu neuropatycznym, chorobach psychicznych, stresie pourazowym, drżeniu samoistnym czy zespole Gillesa de la Tourette’a. 

Adres do korespondencji:
Jadwiga Zalewska Kaszubska
Zakład Farmakodynamiki Uniwersytetu Medycznego
ul. Muszyńskiego 1
90-151 Łódź,
jadwiga.zalewska-kaszubska@umed.lodz.pl