Streszczenie
W grupie pacjentów chorych na padaczkę wzrasta ryzyko występowania zaburzeń funkcji poznawczych, co jest rezultatem kilku czynników: strukturalnych zmian w obrębie mózgu, podłoża genetycznego, czynników psychospołecznych, samych napadów padaczkowych i efektów ubocznych stosowanych leków przeciwpadaczkowych. Leki przeciwpadaczkowe mogą osłabiać nie tylko uwagę, pamięć, czy szybkość psychomotoryczną, ale także inne funkcje poznawcze. W pewnym stopniu równowagę dla efektów niepożądanych leków przeciwpadaczkowych o charakterze zaburzeń funkcji poznawczych, stanowi redukcja napadów padaczkowych. Zaburzenia funkcji poznawczych indukowane lekami przeciwpadaczkowymi zależą od szybkości wprowadzania leku, wysokości stosowanej dawki, oraz od tego czy mamy do czynienia z mono- czy z politerapią. Niektóre grupy pacjentów jak np. dzieci czy osoby w wieku podeszłym są szczególnie predysponowane do występowania zaburzeń funkcji poznawczych. Ostatecznym celem terapeutycznym jest uzyskanie kontroli napadów padaczkowych przy jak najmniejszych efektach ubocznych stosowanych leków. W wielu badaniach wykazano, ze stosowana terapia przeciwpadaczkowa może mieć wpływ na funkcje poznawcze. Wiele nowych leków przeciwpadaczkowych jest tak samo efektywna w kontroli napadów, co leki klasyczne, ale zasadniczo są one lepiej tolerowane od leków klasycznych. Nowe leki przeciwpadaczkowe mogą mieć mniejszy wpływ na funkcje poznawcze, ale potwierdzenie tego założenia wymaga prowadzenia dalszych systematycznych badań.