Streszczenie
W pracy opisano przypadek 55 letniego mężczyzny leczonego z powodu epizodu depresji, u którego po zastosowaniu 150 mg wenlafaksyny wystąpiły trudności w oddawaniu moczu, zwężenie strumienia moczu i uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza. Przeprowadzona diagnostyka urologiczna potwierdziła obecność łagodnego przerostu gruczołu krokowego o bezobjawowym przebiegu do czasu zastosowania wenlafaksyny. Po zmianie leku na selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) działania niepożądane ustąpiły. Omówiono mechanizmy receptorowe, które mogą powodować zaburzenia oddawania moczu w przebiegu leczenia wenlafaksyną. Wystąpienie zaburzeń w oddawaniu moczu u mężczyzn leczonych lekami o działaniu noradrenergicznym powoduje konieczność diagnostyki w kierunku chorób prostaty.