2003 zeszyt 2

Powrót do zeszytu

Tom 19, zeszyt 2

Artykuł

V. Łączenie psychoterapii z farmakoterapią

Zindel W. Segal1, Sidney H. Kennedy2, Nicole L. Cohen2
1. Departments of Psychiatry and Psychology, University of Toronto, Toronto, Ontario
2. Department of Psychiatry, University of Toronto, Toronto, Ontario
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2003, 2, 99-106

Streszczenie

Cel: Kanadyjskie Towarzystwo Psychiatryczne oraz Kanadyjski Zespół ds. Leczenia Zaburzeń Nastroju i Lękowych uczestniczyły w tworzeniu klinicznych wskazówek leczenia zaburzeń depresyjnych dla psychiatrów.

Metoda: Tworzenie wskazówek było następujące: wychodząc z bazy danych dokonano przeglądu piśmiennictwa. Zastosowano zoperacjonalizowane kryteria oceny jakości wyników badań klinicznych, w rekomendacjach leczenia zawarto uzgodnione opinie klinicystów. Ten rozdział jest jednym z 7 rozdziałów ocenionych przez klinicystów. Tekst został poprawiony i zaakceptowany przez ekspertów krajowych i międzynarodowych.

Wyniki: Podano zalecenia dla łączonej psychoterapii i farmakoterapii w leczeniu zaburzeń depresyjnych. Wyodrębniono 3 metody łączonego leczenia: leczenie równoczesne w ostrej fazie, leczenie sekwencyjne (dodawanie drugiej metody leczenia u pacjentów niereagujących lub reagujących częściowo na monoterapię w ostrej fazie) oraz leczenie wymienne (zmiana farmakoterapii na psychoterapię w fazie podtrzymującej po uzyskaniu poprawy w fazie ostrej).

Wnioski: Łączona farmakoterapia i psychoterapia jest często stosowana w praktyce. Jednak zalecenia dotyczące łączonego leczenia opierają się na ograniczonej bazie danych.