Streszczenie
Celem pracy była ocena postępowania diagnostycznego i terapeutycznego wobec pacjentów przyjętych po raz pierwszy do szpitala psychiatrycznego z rozpoznaniem psychozy. Badanie opierało się na retrospektywnej analizie dokumentacji pacjentów hospitalizowanych w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w 1991 roku, ogółem objęto badaniem 33 pacjentów. Wyniki porównano z wybranymi polskimi standardami leczenia w schizofrenii dotyczącymi badań dodatkowych, doboru neuroleptyku oraz zmiany leku neuroleptycznego.
Jako pierwszy lek stosowano najczęściej pochodną fenotiazyny (chloropromazynę lub perazynę). Jako kolejny stosowano zwykle „silny neuroleptyk” – perfenazynę, flufenazynę lub haloperidol. Stwierdzono, że u ponad połowy pacjentów decyzję o zmianie leku podejmowano przed upływem 3 tygodni od rozpoczęcia leczenia, podczas gdy standardy leczenia nie zalecają takiej zmiany przed upływem 4 tygodni.