Streszczenie
Selektywne inhibitory wychwytu serotoniny wykazują dużą aktywność biologiczną w interakcjach z innymi lekami. Większość interakcji zachodzi za poziomie farmakokinetycznym przy udziale izoenzymów cytochromu P450 (lA2, 3A4, 2C9, 2D6) i dotyczy wszystkich grup leków psychotropowych: leków przeciwdepresyjnych (TLPD i innych), neuroleptyków typowych i atypowych, leków anksjolitycznych (benzodiazepinowych i innych), leków przeciwdrgawkowych, węglanu litu oraz licznych leków stosowanych w innych działach medycyny, w tym leków beta-adrenolitycznych, blokujących kanał wapniowy, antyarytmicznych, przeciwzakrzepowych, leków przeciwbólowych (opiatowych) i wielu innych. Część interakcji dotyczy wysokiego powinowactwa niektórych SI-5HT do białek krwi (fluoksetyna, paroksetyna, sertralina) i wiąże się z wysokim poziomem we krwi frakcji wolnej jednego ze składników stosowanej mieszanki, niektóre zachodzą na poziomie farmakodynamicznym. Zakres interakcji z innymi lekami, w które wchodzą poszczególni przedstawiciele grupy SI-5HT wykazuje różnice. Interakcje te mogą być niekiedy przydatne w terapii zaburzeń psychicznych (w celu poszerzenia profilu działania psychotropowego, w pomocy chorym lekoopornym) częściej jednak są przyczyną objawów niepożądanych i powikłań (niekiedy niebezpiecznych) i osłabienia, a nawet zniesienia, efektu terapeutycznego leków wchodzących w skład stosowanej mieszanki. Należy przy tym uwzględnić, że w odniesieniu do licznych leków wiedza o interakcjach z SI-5HT jest niepełna, zakres wiadomości dotyczących interakcji citalopramu obejmuje jedynie fragmenty zagadnień omówionych w pracy. Badania epidemiologiczne wskazują, że częstość współwystępowania zaburzeń depresyjnych oraz różnych chorób somatycznych jest wysoka i często wiąże się z potrzebą jednoczesnego stosowania kilku leków (w tym jednego z leków przeciwdepresyjnych). Znajomość interakcji leków przeciwdepresyjnych, zwłaszcza SI-5HT, (które uchodzą za leki bezpieczne u osób chorych somatycznie), jest nieodzownym warunkiem sukcesu terapeutycznego i bezpieczeństwa leczenia.