Streszczenie
Stosowanie kilku leków w leczeniu choroby jest dość powszechnie spotykane w leczeniu takich chorób, jak nadciśnienie tętnicze czy padaczka. Od lat 90. XX wieku obserwuje się tendencję do coraz częstszego stosowania dwóch, a czasami więcej leków przeciwpsychotycznych w leczeniu chorych na schizofrenię. Ocenia się, że 30–40% chorych na schizofrenię leczonych jest dwoma lub większą liczbą leków przeciwpsychotycznych. Potwierdziły to także wyniki badań przeprowadzonych w Polsce. Dzieje się tak, mimo że standardy leczenia farmakologicznego schizofrenii zgodnie zalecają stosowanie monoterapii. Wynika to także z wątpliwości co do bezpieczeństwa politerapii. Jak dotąd, nie wykazano jednoznacznie czy takie postępowanie jest skuteczniejsze w porównaniu z monoterapią. Ostatnio opublikowana metaanaliza wykazała, że jedynie łączne stosowanie klozapiny i aripiprazolu jest skuteczniejsze w porównaniu z innymi lekami stosowanymi w monoterapii i politerapii. Nie potwierdzono, jak dotąd, aby łączne stosowanie dwóch leków przeciwpsychotycznych wiązało się z większym ryzykiem wystąpienia objawów zespołu metabolicznego oraz wydłużenia odcinka QTc. W pracy przedstawiono dane na temat skali zjawiska politerapii, a także publikacje poświęcone skuteczności i bezpieczeństwu takiego postępowania w porównaniu z monoterapią. Z uwagi na niejednoznaczność wyników trudno ustalić wyraźne zalecenia dotyczące postępowania w przypadku nieskuteczności monoterapii. Pracę kończy kilka pytań, które dotyczą wątpliwości związanych z tym, jak leczyć chorych na schizofrenię, aby leczenie to było racjonalne.