Streszczenie
W ostatnich dwóch dekadach liczba użytkowników Internetu wzrosła z 1 do 51% światowej populacji. Wartość ta wzrosła dziesięciokrotnie w latach 1999 i 2013, podwajając swój poziom w ciągu ostatnich pięciu lat. Obecnie 830 milionów młodych ludzi w wieku 15–24 lat jest online, co stanowi prawie 25% ogółu użytkowników Internetu na całym świecie. Po raz pierwszy zwrócono uwagę na negatywne konsekwencje korzystania z Internetu w 1996 roku w wyniku badań Kimberley Young, które wykazały obecność klinicznych objawów uzależnienia oraz znaczne zaburzenia kontroli impulsów wśród badanych użytkowników Internetu. Od tego czasu przeanalizowano różne aspekty zaburzeń związanych z Internetem, początkowo koncentrując się na konieczności zdefiniowania tego zjawiska i badaniu specyficznych wzorców zachowań, obecnie skupiając się na możliwych czynnikach etiologicznych i trendach w rozwoju zaburzenia. Od samego początku wokół zjawiska utrzymywały się kontrowersje. Wielokrotnie dyskutowano nad tym, czy nałogowe korzystanie z Internetu stanowi w większym stopniu objaw choroby podstawowej, czy oddzielną jednostkę chorobową. Obecnie nie istnieją ogólnie akceptowalne protokoły postępowania i sugerowanego leczenia farmakologicznego, większość doniesień to opisy empirycznego leczenia pojedynczych przypadków, a dostępnym badaniom zarzuca się brak konsekwencji w stosowanych definicjach zaburzenia czy doborze badanych, brak randomizacji, brak odpowiednich grup kontrolnych, czy niepełne informacje o uzyskiwanych efektach leczenia. Wydaje się, że wiedza dotycząca neurobiologicznych procesów związanych z nałogowym korzystaniem z Internetu jest za mała, by formułować reguły interwencji farmakologicznych. Sugeruje się przyjęcie założenia obecności zaburzeń układu nagrody i wdrażania postępowań leczniczych w tym kierunku. Celem tej publikacji jest przegląd dostępnych doniesień naukowych oraz stworzenie podwalin pod dalszą dyskusję.