2017 zeszyt 3-4

Powrót do zeszytu

Tom 33, zeszyt 3-4

Artykuł oryginalny

Adipocytokiny a powikłania metaboliczne po stosowaniu neuroleptyków atypowych u dzieci i młodzieży

Marta Tyszkiewicz-Nwafor1, Małgorzata Golec2, Lidia Matuszak-Wojciechowska1, Agnieszka Jarząbek-Cudo3, Agnieszka Słopień1, Filip Rybakowski4
1. Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
2. Studenckie Koło Naukowe Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
3. Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
4. Klinika Psychiatrii Dorosłych, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii 2017, 33 (3–4), 189–202
Data publikacji: 20-02-2018
DOI: http://dx.medra.org/10.17393/fpn.2017.12.001
Słowa kluczowe: adipocytokiny, neuroleptyki atypowe, powikłania metaboliczne

Streszczenie

Cel pracy. Neuroleptyki atypowe (NA) są powszechnies tosowane w populacji pacjentów dziecięco-młodzieżowych, która jest bardziej predysponowana do wystąpienia zaburzeń metabolicznych. Sugeruje się, że niektóre
spośród hormonów produkowanych w tkance tłuszczowej mogą brać udział w ich powstawaniu. W związku z tym celem badania była ocena występowania powikłań metabolicznych wśród pacjentów dziecięco-młodzieżowych po raz pierwszy leczonych NA oraz ich związku ze zmianami poziomów wybranych adipocytokin.

Materiał i metody. Do badania włączono 60 osób – 27 chorych hospitalizowanych w oddziale psychiatrii dzieci i młodzieży (GB) oraz 33 zdrowe osoby (GK). Po włączeniu do badania chorym przed rozpoczęciem farmakoterapii (GB1) i tuż przed zakończeniem hospitalizacji (GB2) wykonano podstawowe pomiary antropometryczne, badania laboratoryjne oraz oznaczono w surowicy poziom leptyny, receptorów dla leptyny, adiponektyny i rezystyny.

Wyniki. Już po 6,92 ± 3,62 tygodniach stosowania NA w GB istotnie statystycznie (p = 0,013) wzrosła masa ciała oraz BMI, a zmalał poziom receptorów dla leptyny (p = 0,039). Uzyskano istotną statystycznie dodatnią korelację pomiędzy stężeniem leptyny badanym przed rozpoczęciem leczenia (GB1) a BMI (R = 0,634; p = 0,049) oraz poziomem trójglicerydów (TG) (R = 0,722; p = 0,012) mierzonymi w trakcie leczenia (GB2), jak również dodatnią korelację pomiędzy poziomem receptorów dla leptyny przed rozpoczęciem leczenia (GB1) a poziomem lipoprotein o dużej ciężkości (HDL) (R = 0,681; p = 0,043) mierzonym w trakcie leczenia (GB2).

Wnioski. Wzrost masy ciała i BMI w populacji dziecięco-młodzieżowej może nastąpić już po kilku tygodniach leczenia NA. Mogą towarzyszyć temu zmiany w poziomach niektórych spośród adipocytokin biorących udział w wielu ważnych życiowych procesach. Co więcej, wysoki wyjściowy poziom leptyny może mieć związek ze zmianami BMI i TG a receptorów leptyny z HDL mierzonymi w trakcie leczenia.

Adres do korespondencji:
Marta Tyszkiewicz-Nwafor
Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży
Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego
w Poznaniu
ul. Szpitalna 27/33, 60-572 Poznań, Poland
email: malamt@gmail.com