Streszczenie
Późne dyskinezy (TD, tardive dyskinesia) to zespół mimowolnych, nieregularnych, hiperkinetycznych ruchów obejmujących różne grupy mięśniowe. Późne dyskinezy jako objaw niepożądany występują u 15–20% pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi. Pełna remisja jest rzadka i występuje u 2% osób po odstawieniu leku. W razie wystąpienia dyskinezy późnej należy rozważyć zmianę na lek przeciwpsychotyczny drugiej generacji i redukcję dawki na przestrzeni długiego czasu – na przestrzeni miesięcy. Próbuje się też leczenia benzodiazepinami, witaminą E, toksyną botulinową, ondansetronem. Nowoczesną, ale dotąd niezarejestrowaną i drogą opcją farmakologiczną jest tetrabenazyna. Przedstawiamy przebieg i efekty leczenia tetrabenazyną dwóch pacjentek z późnymi dyskinezami polekowymi. Na podstawie doświadczenia zdobytego w czasie prowadzenia programu badawczego tetrabenazyny uważamy, że stosowanie tego leku należy ograniczyć do pacjentów będących w stabilnym stanie psychicznym, bez obecnych objawów zespołu depresyjnego oraz bez aktywnych objawów psychotycznych. Za bezwzględne przeciwwskazanie do stosowania leku uważamy obecność wyraźnych skłonności, myśli oraz tendencji suicydalnych oraz wystąpienie w wywiadzie złośliwego zespołu poneuroleptycznego.