2014 zeszyt 1

Powrót do zeszytu

Tom 30, zeszyt 1

Artykuł kazuistyczny

Uzależnienie od tianeptyny: opis przypadku i przegląd piśmiennictwa

Ewa Dopierała1, Ewa Ferensztajn1, Janusz Rybakowski1
1. Klinika Psychiatrii Dorosłych, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2014, 1, 37–42
Słowa kluczowe: uzależnienie, choroba afektywna dwubiegunowa, tianeptyna

Streszczenie

Tianeptyna to atypowy trójcykliczny lek przeciwdepresyjny. W leczeniu epizodów depresji, dystymii, zaburzeń adaptacyjnych i lękowych jego skuteczność jest porównywalna do leków z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Główny mechanizm działania tianeptyny opiera się na regulacji aktywności osi stresowej i nasileniu wychwytu zwrotnego serotoniny, z dodatkowym działaniem prodopaminergicznym. Mimo wielu zalet pojawia się coraz więcej doniesień o przypadkach uzależnienia od tianeptyny, ze szczególnym zwróceniem uwagi na jej właściwości psychostymulujące, przy braku działań niepożądanych. W literaturze opisuje się, iż wskaźnik uzależnienia, tzw. DSI (doctor shopping index), dla tianeptyny lokuje się na poziomie podobnym do benzodiazepin. Przedstawiamy przypadek 43-letniej pacjentki z chorobą afektywną dwubiegunową i uzależnieniem mieszanym, przyjmującej dawki 1125 mg (90 tabletek) tianeptyny na dobę. W wyniku leczenia kwasem walproinowym, bupropionem i sertraliną, uzyskano stopniową poprawę stanu psychicznego, umożliwiającą zadowalające codzienne funkcjonowanie pacjentki.

Adres do korespondencji:
Ewa Dopierała
Klinika Psychiatrii Dorosłych
ul. Szpitalna 27/33
60‑572 Poznań
tel. +48 661433899
e-mail: dopierala.ewa@gmail.com