2013 zeszyt 3–4

Powrót do zeszytu

Tom 29, zeszyt 3-4

Artykuł poglądowy

Terapia zaburzeń afektywnych dwubiegunowych w chorobach przewlekłych

Joanna Rymaszewska1
1. Katedra i Klinika Psychiatrii, Uniwersytet Medyczny, Wrocław
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 2013, 3–4, 169–175
Słowa kluczowe: zaburzenie afektywne dwubiegunowe, choroby przewlekłe, leczenie wieloma lekami

Streszczenie

U osób z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi (choroba afektywna dwubiegunowa, CHAD) częściej występują przewlekłe schorzenia somatyczne. Wyższa jest w tej populacji śmiertelność w porównaniu do osób zdrowych. U pacjentów z zaburzeniami afektywnymi o dwubiegunowym charakterze opisuje się częstsze występowanie m.in. nadciśnienia, hiperlipidemii, wirusowego zapalenia wątroby typu C, cukrzycy typu II, choroby niedokrwiennej serca. Częstsze współwystępowanie chorób somatycznych jest spowodowane szeregiem czynników zależnych od pacjenta, choroby i stosowanego leczenia. Obecność choroby somatycznej ogranicza możliwości stosowania leków przeciwdepresyjnych, normotymicznych czy przeciwpsychotycznych. W oparciu o doniesienia naukowe w pracy omówiono ograniczenia co do stosowania leków normotymicznych klasycznych i tzw. drugiej generacji oraz leków przeciwdepresyjnych w najczęstszych chorobach przewlekłych, takich jak choroby układu krążenia, cukrzyca i inne zaburzenia metaboliczne, niewydolność wątroby, nerek, padaczka, jaskra. Świadomość tych ograniczeń i uwzględnianie ich w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u osób ze schorzeniami somatycznymi ustrzeże przed niepowodzeniami terapeutycznymi.