Streszczenie
W prezentowanej pracy na podstawie przeglądu piśmiennictwa zanalizowano problem różnicowania klinicznego oraz postępowania terapeutycznego u dzieci z rozpoznaniem ADHD oraz zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi. U dzieci i młodzieży, obok występujących trudności diagnostycznych, szczególnej uwagi wymaga stosowanie farmakoterapii. Jest ono związane z jednej strony z ryzykiem nasilenia objawów deficytu uwagi i nadpobudliwości, a z drugiej – z możliwością sprowokowania fazy maniakalnej lub depresyjnej jako pierwszego epizodu CHAD. Istotne znaczenie dla dobrego efektu leczenia ma też przewidywanie i ewentualne korygowanie działań niepożądanych stosowanych leków, takich jak napady drgawkowe lub tiki. Należy też mieć na uwadze, że oba omawiane schorzenia mogą występować wspólnie lub objawy nadpobudliwości ruchowej mogą być prekursorem zaburzeń afektywnych. W związku z tym w pracy przedstawiono podstawowe standardy postępowania oparte na danych z literatury, które powinny ułatwić postawienie właściwej diagnozy i podjęcie optymalnych decyzji terapeutycznych w omawianych zaburzeniach.