Archiwum

When administered to humans the pineal hormone melatonin can phase shift a number of circadian rhythms. This property has prompted the investigation of exogenous melatonin in sleep disorders known to have an underlying chronophysiological basis (i.e. circadian rhythm sleep disorders). Both in field and simulated studies of jet lag and shift work suitably timed melatonin improved sleep and, in some cases, hastened readaptation of the circadian rhythms following the phase shift. Melatonin treatment has also been evaluated in the circadian sleep disorders; delayed sleep phase syndrome (DSPS) and non-24-hour sleep wake disorder. Compared with placebo, melatonin advanced the sleep period in subjects with DSPS. Melatonin also improved a number of sleep parameters in blind subjects suffering from non-24-hour sleep wake disorder. In addition, studies investigating circadian rhythm abnormalities in untreated blind individuals point to an association between the endogenous melatonin rhythm and sleep/napping patterns.

Ocenę kliniczną preparatu Imovane przeprowadzono w grupie 50 pacjentów leczonych ambulatoryjnie z powodu bezsenności. Kuracja trwała 3 tygodnie; stosowano jedną wieczorną dawkę leku – 7,5 mg.
Imovane wykazał wyraźny wpływ nasenny mierzony redukcją punktacji Skali Nasilenia Zaburzeń Snu. Lek wpływał najkorzystniej na latencję snu (skracał ją), natomiast najmniej efektywny był w stosunku do wpływania na skróconą chorobowo długość snu. Ponadto Imovane był skuteczniejszy u osób młodszych i u chorych z niezbyt długim wywiadem bezsenności. U znacznej większości pacjentów tolerancja leku była dobra; u 42 chorych nie odnotowano żadnych objawów ubocznych. Najczęściej występującym objawem ubocznym było poczucie gorzkiego, metalicznego smaku w ustach oraz zawroty głowy z nudnościami (8-10% chorych). Nasilenie objawów ubocznych było jednak mierne; nie wymagały one zastosowania żadnego dodatkowego leczenia ani też przerwania samej kuracji.