1997 zeszyt 3

Powrót do zeszytu

Tom 13, zeszyt 3

Artykuł

Amantadyna i jej pochodne – leki o wielu możliwościach?

Jerzy Maj1, Wojciech Danysz2
1. Instytut Farmakologii PAN, Kraków
2. Zakład Farmakologii, Merz+Co., Frankfurt n. Menem
Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii, 1997, 3, 24-39

Streszczenie

Amantadyna, lek przeciwparkinsonowski i przeciwwirusowy oraz memantyna, lek przeciwspastyczny, są pochodnymi adamantanu, stosowanymi od szeregu lat. Ich złożone działanie farmakologiczne wiązane było przez długi czas głównie z aktywacją ośrodkowego układu dopaminowego. Odkrycia ostatnich lat wykazały, że są one niekompetetywnymi antagonistami receptorów NMDA (kwasu N-metylo-D-asparginowego), jednego z grupy receptorów układu glutaminowego. Autorzy przedstawiają poglądy na mechanizm działania farmakologicznego obu leków i nowe dane kliniczne wskazujące na możliwości ich znacznie szerszego stosowania, m.in. w chorobach neurodegeneracyjnych i otępieniach.